Κείμενο, που αν και με συναίσθημα γραμμένο, άρα υποκειμενικό, αποδίδει, εντούτοις, σ' ένα πλαίσο αντικειμενικό την προσωπικότητα και την δράση της δημοσιογράφου Κατερίνας Γκίκας, δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (AΠΕ). Και αυτό το κείμενο μας κάνει να σκεφτούμε ότι στην αείμνηστη Κατερίνα δεν ταιριάζουν τα κλάματα για το χαμό της, αλλά ταιριάζει ο
θαυμασμός. Θαυμασμός για το ήθος της, για τη δουλειά της, για τους οραματισμούς της, για την αντοχή της. Να, τι έγραψε το Αθηναϊκό Πρακτορείο
Ειδήσεων: "Ένα συναρπαστικό ταξίδι από την Κεστρίνη της Θεσπρωτίας μέχρι τα γραφεία που μοιραστήκαμε για τις ανάγκες της δουλειάς. Ένα ταξίδι ήταν αυτό που σήμερα μοιάζει μια ανάσα μονάχα. Είχαμε την τύχη να μοιραστούμε πολλά μαζί με την Κατερίνα Γκίκα και ακόμη περισσότερα να μάθουμε από τον τρόπο που δούλευε, που πάλευε, που πετύχαινε. Η Κατερίνα ξεκίνησε το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ στις αρχές της δεκαετίας του '90. Τότε που για την αγάπη της δημοσιογραφίας, μοιραζόταν ένα μικροσκοπικό διαμέρισμα κοντά στο Σταθμό Λαρίσης, μαζί με τις αδελφές της, όταν πάσχιζαν να ζήσουν στην Αθήνα. Χωρίς οικονομική στήριξη. Χωρίς γνωριμίες.
θαυμασμός. Θαυμασμός για το ήθος της, για τη δουλειά της, για τους οραματισμούς της, για την αντοχή της. Να, τι έγραψε το Αθηναϊκό Πρακτορείο
Ειδήσεων: "Ένα συναρπαστικό ταξίδι από την Κεστρίνη της Θεσπρωτίας μέχρι τα γραφεία που μοιραστήκαμε για τις ανάγκες της δουλειάς. Ένα ταξίδι ήταν αυτό που σήμερα μοιάζει μια ανάσα μονάχα. Είχαμε την τύχη να μοιραστούμε πολλά μαζί με την Κατερίνα Γκίκα και ακόμη περισσότερα να μάθουμε από τον τρόπο που δούλευε, που πάλευε, που πετύχαινε. Η Κατερίνα ξεκίνησε το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ στις αρχές της δεκαετίας του '90. Τότε που για την αγάπη της δημοσιογραφίας, μοιραζόταν ένα μικροσκοπικό διαμέρισμα κοντά στο Σταθμό Λαρίσης, μαζί με τις αδελφές της, όταν πάσχιζαν να ζήσουν στην Αθήνα. Χωρίς οικονομική στήριξη. Χωρίς γνωριμίες.
Θαύμασα
πολλές φορές την απίστευτη ευκολία με την οποία εξασφάλιζε μια δήλωση ή
μια συνέντευξη για τις ανάγκες του ρεπορτάζ την ώρα που οι υπόλοιποι...
«τρώγαμε πόρτα». Θαύμασα την ευρηματικότητα και τα πρωτότυπα θέματα
της, την εποχή που εργαζόμενη στο «Πρωινό του ΑNT1», κατάφερε για πρώτη
φορά να κάνει ελκυστικά θέματα από τη Βουλή που μέχρι τότε ουδείς είχε
διανοηθεί να κάνει. Η περίοδος αυτή και τα πρωτότυπα και τολμηρά θέματα
που η Κατερίνα Γκίκα καθιέρωσε για πρώτη φορά στο πολιτικό ρεπορτάζ,
εισήγαγαν την τηλεοπτική προσέγγιση μιας άλλης όψης του νομίσματος της
κοινοβουλευτικής λειτουργίας. Ήταν εκείνη ακριβώς την περίοδο που και
άλλοι τηλεοπτικοί σταθμοί ξεκίνησαν να ζητούν από τους κοινοβουλευτικούς
συντάκτες τους θέματα που θα έκαναν τη Βουλή περισσότερο προσιτή στους
πολίτες και ταυτόχρονα θα είχαν τηλεθέαση. Ήταν εκείνη την εποχή που
ακολούθησαν πολλά περιοδικά και εφημερίδες δημιουργώντας στήλες και
συνεντεύξεις γύρω από το άγνωστο πρόσωπο όσων εκπροσωπούσαν τον λαό μέσα
στο κοινοβούλιο. Και όσο ήταν πραγματικός πονοκέφαλος για ένα
δημοσιογράφο τότε να πρέπει να δημιουργήσει τέτοια θέματα, τόσο εύκολο
ήταν για την Κατερίνα.
Καπάτσα,
αξιαγάπητη, πανέξυπνη αλλά πάνω από όλα με μια αθώα επιμονή στην οποία
δεν θα μπορούσες παρά να υποκύψεις. Συνέχισε στον τηλεοπτικό σταθμό STAR
με ζωντανά ρεπορτάζ, για τα οποία και πάλι ξεχώρισε, επειδή την
ακολουθούσε πλέον αυτή η διαφορετική ματιά στα γεγονότα. Συνέχισε σε
περιοδικά και εφημερίδες. Άφησε την προσωπική της σφραγίδα στο
κοινοβουλευτικό και το πολιτικό ρεπορτάζ.
Τιμήθηκε
με το βραβείο Μπότση. Δεν σταμάτησε εκεί. Αναζήτησε και άλλους τρόπους
έκφρασης. Αγάπησε το θέατρο και ανέβηκε στο σανίδι. Παρά τις πολλές
αντιξοότητες. Ακόμη και όταν η αρρώστια επανέκαμπτε δριμύτερη και την
κατέβαλε σωματικά, στεκόταν όρθια. Με μια εσωτερική ωριμότητα αξιοζήλευτη. Ακόμη και τότε που
οι χημειοθεραπείες την κατέβαλαν, πεισματικά επέστρεφε. Περισσότερο
επίμονη. Περισσότερο γενναία. Περισσότερο γενναιόδωρη. Περισσότερο
μαχητική και αισιόδοξη. Αγάπησε τη ζωή. Η προσωπικότητα, η ιδιοσυγκρασία
και το πείσμα της, την έκαναν μαχήτρια για περισσότερα από δέκα χρόνια.
Ας είναι για εμάς παράδειγμα".