Δολοφονούν εν ψυχρώ οι τράπεζες

Του Άγγελου Πυριόχου
Αν με ρωτήσεις ποιος με δολοφόνησε καλύτερα, ο Σημίτης, ο Καραμανλής ή ο Παπανδρέου, θα σου απαντήσω "οι τράπεζες". Μπορώ να σου απαριθμήσω γνωστούς και φίλους που αυτοκτόνησαν, έφυγαν από εγκεφαλικό, από καρκίνο, από έμφραγμα εξ αιτίας της συμπεριφοράς των τραπεζών απέναντί τους. Μόνο το κράτος επιμένει να το παίζει ερωμένη του συστήματος. Και μάλιστα υπό συνθήκες βιασμού. Πάντα οι τράπεζες βιάζουν το κράτος και στη συνέχεια το κράτος τους πολίτες. Όλοι γνωρίζουμε ότι η σημερινή κατάσταση ξεκίνησε από τις τράπεζες και κάποιους πολιτικούς. Που πίστεψαν ότι οι τράπεζες είναι "μαζί τους".
Δώσανε τρελά χρήματα για να "σταθούν" τράπεζες με τεράστια κέρδη φυλαγμένα σε εξωτικά νησιά. Χρήματα που δεν θα δοθούν ποτέ για τη φημολογούμενη ανάπτυξη. Μας στράγγιξαν, μας ήπιαν το αίμα, φτάσαμε στο σημείο να περιμένουμε μια εβδομάδα για να περάσει ο μισθός μας στα ΑΤΜ, τα επιτόκια και οι τόκοι βραχνάς.  Ηρθε η νέα κυβέρνηση και τους έδωσε κι άλλα. Κι όχι μόνο αυτό, μας επιβάλλει από την Παρασκευή συναλλαγές άνω των 3.000 ευρώ με κάρτες. Αντικειμενικά να το δεις, είναι καλό. Θα μπορεί η Εφορία να ελέγχει τις συναλλαγές. Από την άλλη, οι τράπεζες, γίνονται συνεταιράκια μας. Πρέπει όλοι να αποκτήσουμε πιστωτική κάρτα. Θες δεν θες. Μόνο που οι τράπεζες χρεώνουν τον καταναλωτή για τις συναλλαγές. Δεν το κάνουν για την ψυχή του Παπακωνσταντίνου. Εγώ π.χ. έχω μειωμένο πιστωτικό όριο, αφού δεν έχω σχεδόν καταθέσεις. Θα μου πείτε μήπως μπορώ πλέον να δώσω 3.000 ευρώ για να αγοράσω κάτι; Αλλοι όμως μπορούν. Ουσιαστικά η κυβέρνηση μάς υποχρεώνει να κάνουμε ένα δώρο στους δολοφόνους μας.