Τα ξινά πορτοκάλια!

Του Άγγελου Πυριόχου
2 ευρώ το κιλό τα πορτοκάλια στο μανάβικο. Χιλής, Τουρκίας, Ισραήλ, Ισπανίας. 2,50 ευρώ «πορτοκάλια ντόπια». 3 ευρώ το κιλό «μανταρίνια ντόπια». Χίλιες δραχμές ένα κιλό μικρά κακομούτσουνα, ξινά μανταρίνια. Την ίδια στιγμή, οι αγρότες, αφήνουν πορτοκάλια και μανταρίνια να σαπίζουν. Είτε πάνω στα δένδρα είτε πεσμένα στο έδαφος. 10 λεπτά το κιλό προσφέρουν οι έμποροι, οι μεσάζοντες. Ξέρετε, αυτοί οι μεσάζοντες που καμιά κυβέρνηση δεν δείχνει διάθεση να τραβήξει το αφτί τους. Ισως επειδή τα τελευταία 20 χρόνια όλες οι κυβερνήσεις λειτουργούν ως μεσάζοντες. Ανάμεσα στην Ελλάδα και τους ξένους παραγωγούς, που τη βλέπουν σαν ένα ωραίο φθηνό πορτοκάλι. Κανένα ενδιαφέρον. Χέστηκαν αν μπορεί ο πολίτης να φάει φθηνό φρούτο, ακόμα περισσότερο αν οι καλλιεργητές μπορούν να επιβιώσουν. Ισως το ζητούμενο είναι ο θάνατος των καλλιεργητών. Για το θάνατο των πολιτών, αυτό είναι δεδομένο.  Χρόνια πριν, από εποχές Ανδρέα, κυρίως επί Σημίτη, ξεκίνησε και γιγαντώθηκε ένας υπόγειος θάνατος της ελληνικής υπαίθρου. Τάχα οι ευρωπαϊκοί νόμοι, πάντα αυτή η δικαιολογία. Νομίζω ήρθε η στιγμή. Να εγκαταλείψουν τα χωράφια, τις καλλιέργειες, χρεωμένοι να τα πουλήσουν για ένα κομμάτι ψωμί στην καλύτερη των περιπτώσεων, να τους τα πάρουν οι τράπεζες η χειρότερη και πιο συνηθισμένη. Παπανδρέου, Παμπούκης, Μπιρμπίλη, Βάρτζελη, Παπακωνσταντίνου, η Ομάδα Δράσης Μεσαζόντων, τρίβει τα χέρια της.  O πρωθυπουργός στο Νταβός μιλά για κατανόηση του θυμού των Ελλήνων αλλά, παράλληλα, ο θυμωμένος Ελληνας γνωρίζει ότι όλα αυτά γίνονται για το καλό του. 10 λεπτά το κιλό τα πορτοκάλια, για το καλό του. Μένει άνεργος, για το καλό του. Θα μείνει με 300 ευρώ σύνταξη, για το καλό του. Θα χάσει την περιουσία του, για το καλό του. Θα γίνει σκλάβος στη χώρα του, για το καλό του. Αύριο μεθαύριο, 2 ευρώ το λίτρο η βενζίνη, για το καλό του. Καιρός να μαζέψουμε τα σαπάκια από κάτω και να τους τα πετάξουμε. Για το καλό μας.