Του Άγγελου Πυριόχου
"Είναι δημοψήφισμα οι δημοτικές εκλογές". Το είπε ο πρωθυπουργός. Αντε μπράβο, γιατί μια αμφιβολία την είχα. Είναι δημοψήφισμα, δεν είναι δημοψήφισμα. Είναι! Ανακουφίστηκα! Ολη μου η έννοια, οι εκλογές ήταν. Λες και δεν κάνει ό,τι θέλει η τρόικα ανενόχλητος. Τώρα αν κερδίσει, τι παραπάνω θα κάνει δηλαδή. Αν θέλει λεφτά θα πηγαίνει στην τράπεζα και θα τα παίρνει απ’ ευθείας από τις καταθέσεις μας.
Κι αν δεν έχουμε θα ιδρύσει ο Παπουτσής σώμα κλεφτοράμπο. Να μπουκάρουν στα σπίτια, να αρπάζουν ό,τι μετρητά βρουν και να αφαιρούνται από τα χρέη σου.Δεν μπορώ να σκεφτώ τι παραπάνω αλλαγές μπορεί να κάνει ο πρωθυπουργός μετά από ενδεχόμενη εκλογική επιτυχία. Μ' αρέσει όμως! Ναι, ναι, ναι, έχει αρχίσει να μου αρέσει ο Παπανδρέου. Εχει μια φιλοσοφία να την πω, ένα τρόπο σκέψης ίσως... πολύ προσωπικό. Νομίζει ότι είναι εργολάβος. Μηχανικός. Οικοδομική εταιρεία έστω. Μόνο που παράλληλα είναι και θαυματοποιός. "Καταφέραμε να κρατήσουμε την Ελλάδα όρθια και την ελπίδα ζωντανή, ώστε να μπορέσουμε να χτίσουμε μια σταθερή Ελλάδα". Μα δεν είναι υπέροχος; Θέλει να χτίσει. Play mobil. Πήρα ένα στο βαφτιστήρι μου, ας του πάρει κάποιος να δει πως χτίζουν. Α, μου αρέσει. Διότι όλοι έχουμε πέσει στα πατώματα, αυτός μας βλέπει όρθιους. Εμείς είμαστε η Ελλάδα. Τώρα θα μου πείτε και ο Παπαφλέσσας στο Μανιάκι, όρθιος φιλήθηκε από τον Τούρκο, αλλά ήταν Θεός σχωρέστον. Ελπίζω να μην εννοεί κάτι τέτοιο. Που δεν νομίζω ότι έχει δει την ταινία με τον Παπαμιχαήλ. Ούτε περνά απ' το μυαλό μου να το έμαθε στο σχολείο. Εξακολουθεί όμως να μου αρέσει. Εχει μια πυγμή. Λέει ’’Θα σας...’’ και… το κάνει. Εννοώ "θα σας κόψω τις συντάξεις". Το ίδιο είναι. Με αυτό που πέρασε απ’ το μυαλό σας. Επειτα είναι και το άλλο. Προχθές στη σύσκεψη, πήρε μέρος ο Πάγκαλος. Χώρια που το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων είναι βήμα ανάπτυξης. Οι φορτηγατζήδες π.χ. άμα γίνουν άλλοι 1.000, θα βρίσκεις εύκολα. Φορτηγό. Ενώ τώρα, δυσκολεύεσαι. Λέω και καμιά βλακία, συγχωρήστε με. Επίσης είναι η αναδιανομή του επιπλέον φόρου στις ασθενέστερες τάξεις. Αυτό πάλι σαν ασθένεια ακούγεται, ωχ!, ωχ!, ωχ!, μακριά από μας!