ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΤΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ

To MOYNTIAΛ 2010 βρίσκεται σε εξέλιξη. Και οι ποδοσφαιρόφιλοι ἐχουν... καρφωθεί στους τηλεοπτικούς δέκτες. ΤΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ διεξάγεται σε μία εποχή που επικρατεί ένα αίσθημα αβεβαιότητας για τα πάντα.
Πλέον το πάνω γίνεται κάτω, το μέσα έξω και το άσπρο μαύρο. Εντός του κλίματος αυτού και το Μουντιάλ του 2010, με μία διοργάνωση που δεν υπάρχει ακλόνητο φαβορί, αλλά πολλά «αουτσάιντερς» που μπορούν να κάνουν την έκπληξη.
Οι αφρικανικές χώρες ελπίζουν σε μία καλύτερη θέση, τώρα που παίζουν και «εντός έδρας». Καιρός δεν είναι εξάλλου μία ομάδα της αφρικανικής ηπείρου να κάνει τη διαφορά σ΄ ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα; Δυνατές και πλήρεις ομάδες, όπως η Δανία και η Χιλή περιμένουν στη γωνία για να δείξουν τι αξίζουν. Ακόμα και η Αμερική. Μέχρι πρόσφατα η φράση «αμερικάνικο ποδόσφαιρο» παρέπεμπε σε τύπους ντυμένους με πανοπλίες να τρέχουν πίσω από μία μπάλα σε σχήμα πεπονιού, αλλά στο Confederations Cup το 2009 κέρδισαν την Ισπανία για να παίξουν στον τελικό με τη Βραζιλία. Μέσα σ΄ όλα αυτά και η Εθνική μας.
Πάλι με το attitude «δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα» και τον Πλατινί να δηλώνει ότι πράγματα σαν την κατάκτηση του Εuro δεν γίνονται δύο φορές. Ποιος από εμάς όμως δεν έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του την κρυφή ελπίδα μιας καλής πορείας;
Ένα αντίδοτο αισιοδοξίας και ελπίδας σ΄ αυτές τις παράξενες μέρες που ζούμε όλοι μας.